Εκπομπή του MEGA για τον χαμό του Ζακ Κωστόπουλου... Ναι.
Το MEGA, εχθές, 23/11/2020, θεώρησε πως έπρεπε να γίνει μια εκπομπή για τον θάνατο του άτυχου Ζακ, που εισέβαλε σε, ας πούμε έξαλλη κατάσταση, σε κοσμηματοπωλείο, με θλιβερή κατάληξη, όπως όλοι είδαμε στα δεκάδες βίντεο που δημοσιεύτηκαν με το συμβάν.
Μιλούσαν στην εκπομπή οι γονείς του (εδώ δεν χωρά σχολιασμός), οι φίλοι και οι γνωστοί του για την ζωή του και το ποιόν του, σαν να ήταν κάποιος διάσημος να πω, σημαντικός να πω, ενώ ήταν ένας καθημερινός άνθρωπος, που κανείς πλην του κύκλου του δεν γνώριζε. Σωστά από την μια, διότι ο βίος των καθημερινών ανθρώπων, έχει να πει πράγματα στην κοινωνία, αν μη τι άλλο. Η ένσταση όμως είναι αλλού...
Η ένσταση, είναι στην επιλογή των καθημερινών ανθρώπων και καταστάσεων που προβάλλονται από τα κανάλια. Γιατί αφιέρωμα στον Ζακ, μετά από τόσο καιρό, και όχι σε κάποιον άλλον καθημερινό άνθρωπο; Γιατί τόση προβολή σε ένα -καθ' όλα- θλιβερό γεγονός και όχι σε κάποιο άλλο από αυτά που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας; Δεν είναι π.χ. θλιβερό γεγονός ο βιασμός ενός ανήλικου από το Πακιστάν, που τον βίασαν συμπατριώτες του στην Ελλάδα, αφού πριν λίγες ώρες, σκότωσαν κάποιον άλλον ομοεθνή τους; Δεν αξίζει δημοσιογραφικής έρευνας το φαινόμενο αυτό, μιας και δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό; Το ότι δηλαδή, κάποιοι άνθρωποι, ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα, με παράνομο τρόπο, για να βιαστούν, να σκοτωθούν, να βιάσουν και να σκοτώσουν, ενώ θα μπορούσαν, στο κάτω κάτω να κάνουν τα ίδια εκεί που βρίσκονταν, δεν χρίζει έρευνας;
Ποια τα κριτήρια στην υπερβολική -βάσει δεδομένων- προβολή στην τραγωδία του Ζακ Κωστόπουλου και του κοσμηματοπώλη;
Βλέποντας την εκπομπή ο θεατής, που δεν γνωρίζει το περιστατικό με τον Ζακ, θα πιστέψει ότι ο φόνος είχε ρατσιστικά, αντικοινωνικά χαρακτηριστικά, και αφορούσε τις σeξουαλικές του επιλογές (ο Ζακ ήταν ομοφυλόφιλος) και ότι θεωρήθηκε περιθωριακό στοιχείο. Προσπαθούν δηλαδή, τεχνηέντως να μας πουν, και είναι κάτι παραπάνω από εμφανές αυτό, ότι ο φόνος έγινε επειδή ο Ζακ ήταν ομοφυλόφιλος και διαφορετικός. Ναι... Μέσα από τον φόνο του άτυχου Ζακ, προσπαθούν δηλαδή, να θεμελιώσουν το αφήγημα της εποχής, που είναι λίγο πολύ, η "κακιά κοινωνία" που σκοτώνει την διαφορετικότητα, λες και είμαστε μουσουλμάνοι που πετάμε ομοφυλόφιλους από τις ταράτσες. Και μάλιστα, στον επίλογο της εκπομπής, η δημοσιογράφος μας λέει ότι από αυτή την ιστορία... βαναυσότητας, μάθαμε ότι, δεν πρέπει να χωριζόμαστε "σε δικούς μας και ξένους. Σε νοικοκυραίους και τους άλλους". Νάτος στο κάδρο και ο "κακός νοικοκύρης", που τόσο πια καταστρέφει την κοινωνία και τον κόσμο όλο βρε παιδί... Νάτος ο κακός νοικοκύρης, που είπε μόλις είδε τον Ζακ. "Ουπς... Να ένας άλλος, που είναι και ομοφυλόφιλος... ας τον σκοτώσω". Αυτό μας είπε το ντοκιμαντέρ του MEGA για τον Ζακ Κωστόπουλο.
Αυτό όμως που μας έμεινε στο μυαλό από τις αφηγήσεις των φίλων του Ζακ, και έχει πολύ νόημα μέσα του, ήταν το ότι, η φίλη του Έλενα Ακρίτα, μόλις έμαθε για τον χαμό του, το πρώτο που σκέφτηκε λέει, ήταν τι θα απογίνει τώρα ο... Σνούπυ, ο σκύλος του.
Ποια είναι η αλήθεια περί αυτού; Ότι ο κοσμηματοπώλης, ιδέα δεν είχε ποιος ήταν ο Ζακ όταν εισέβαλε στο κατάστημα του σε κατάσταση πανικού όπως λέγεται, και κάλεσε την αστυνομία όπως θα έκανε ο κάθε ένας μας, αφού πρώτα ενεργοποίησε το σύστημα ασφαλείας του καταστήματος, εγκλωβίζοντας τον εισβολέα μέσα σε αυτό. Η τραγωδία αρχίζει, αφού ο Ζακ προσπάθησε, και κατάφερε, σπάζοντας το μαγαζί, να απεγκλωβιστεί, λειτουργώντας σαν εγκληματίας που προσπαθεί να ξεφύγει, μην περιμένοντας την αστυνομία, και ο καταστηματάρχης και κάποιος άλλος, προσπάθησαν με βίαιο -υπέρμετρα δυστυχώς- τρόπο λόγω του πανικού που τους προξένησε το ξαφνικό γεγονός, να τον ακινητοποιήσουν και όχι να τον σκοτώσουν. Μια κακή στιγμή δηλαδή.
Μια κακή στιγμή δηλαδή, έγινε ντοκιμαντέρ, αλλά το φαινόμενο των πακιστανών στο παραπάνω παράδειγμα, που ταλαιπωρεί εδώ και δεκαετίες την Ευρώπη ολόκληρη με εγκληματικές και παραβατικές πράξεις, απλώνοντας σκοταδιστική σαρία, καταστρέφοντας κόσμο και κοσμάκη, είναι ανάξια προβολής; Είμαστε με τα καλά μας;
Και άντε και έγινε ντοκιμαντέρ η υπόθεση του Ζακ... Μόνο ο χαμός του άτυχου Ζακ είναι το θέμα; Το ότι ο κοσμηματοπώλης, στα καλά καθούμενα, έχασε το μαγαζί του που έκλεισε και καταστράφηκε η ζωή του και η οικογένεια του, από αιτία άλλου -αποδεδειγμένα-, δεν είναι άξια να γίνει ντοκιμαντέρ, ή να τονιστεί σε αυτό; Όσοι έχουν μαγαζιά που μπαινοβγαίνει κόσμος, δεκάδες παρόμοιες τρελές ιστορίες έχουν να σας πουν, με περίεργους, αντικοινωνικούς, εγκληματικούς και κάθε λογής ανθρώπους. Αυτές οι ιστορίες είναι φαινόμενο που πρέπει να ερευνηθεί και όχι κάποιες κακές στιγμές, στο φινάλε...
Δυστυχώς, οι άνθρωποι που έχουν τις απόψεις της δημοσιογράφου που έκανε το αφιέρωμα στον Ζακ, έχουν πιάσει τα πόστα που λέμε, και προβάλουν από τα ΜΜΕ και τα ιδρύματα (βλέπε ίδρυμα Ωνάση) ότι αυτοί θέλουν, προσπαθώντας να κάνουν το άσπρο, μαύρο. Και ενώ το άσπρο είναι ότι για να έχεις ψυχολογική, και όχι μόνο, στήριξη, θα πρέπει να έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν πραγματικά, όπως αυτό επιτυγχάνεται με τους δεσμούς αίματος, μέσω της οικογένειας, αυτοί προωθούν το μαύρο της ψυχικής μοναξιάς, (που σε κάνει έρμαιο σε οτιδήποτε) με χαβαλέδες "φίλους" που το πρώτο που σκέφτονται όταν πάθεις οτιδήποτε, είναι το σκυλάκι σου...
Και ας μην ξεχνούμε την δήλωση δημοσιογράφου, κυβερνητικού σήμερα βουλευτή, που είπε, "Τα κανάλια, συνεννοούνται με το Μαξίμου"
Δείτε online όλα τα Ελληνικά κανάλια πατώντας την εικόνα
